Campagne vraagt aandacht voor psychosociale gevolgen bij ernstige lichamelijke ziekten
Met het tijdschrift Ziek zijn doet veel met je… en een campagne via social media en in de wachtkamers van veel poliklinieken, richt Zorginstituut Nederland in de maand september de schijnwerper op psychosociale gevolgen bij ernstige lichamelijke ziekten. Aan deze campagne doet een groot aantal ziekenhuizen, patiëntverenigingen en verschillende onderzoeksinstellingen mee. Centraal staan patiënten en hun naasten, artsen en verpleegkundigen. Zij delen hun persoonlijke verhalen over hoe zij geleerd hebben met elkaar het gesprek te voeren over psychosociale zorg bij ernstige lichamelijke ziekten.
Zorgverleners en patiënten leren van elkaar
Ziek zijn doet veel met je… is samengesteld met de resultaten van 17 projecten van ziekenhuizen, zorginstellingen, patiëntenverenigingen en onderzoeksinstellingen in de zorg. In 2017 kregen zij voor meerdere jaren subsidie via de regeling ‘Transparantie over de kwaliteit van zorg’ van het Zorginstituut. Deze regeling, die wordt gefinancierd door het ministerie van VWS, is erop gericht om zorgverleners, patiënten en hun naasten te stimuleren met en van elkaar te leren over samen beslissen in de spreekkamer. Dit gebeurt door aandacht te geven aan veel meer (persoonsgerichte) aspecten dan alleen de aandoening die iemand heeft.
Kwaliteit van zorg verder verbeteren
Het doel van de campagne en het tijdschrift Ziek zijn doet veel met je… is om de ontwikkelde kennis, adviezen en tools van de 17 projecten, breed onder de aandacht te brengen. Zodat elk ziekenhuis, zorgverlener, patiënten en hun naasten hiervan gebruik kunnen maken om met elkaar de kwaliteit van zorg verder te verbeteren.
17 totaal verschillende verhalen
Bij veel mensen gaat ziekte gepaard met angst, somberheid of spanning. Een derde van hen ontwikkelt zelfs langdurige klachten die hun leven verstoren. Het tijdschrift Ziek zijn doet veel met je… vertelt zeventien totaal verschillende verhalen over omgaan met dergelijke psychosociale gevolgen bij ernstige lichamelijke ziekten. Verhalen van patiënten, van ouders van zieke kinderen, van artsen en verpleegkundigen en van onderzoekers. Zoals Lonneke Scholten die al vanaf haar zesde migraine heeft en vanaf haar zestiende chronische hoofdpijn. Medicijnen konden haar niet helpen daarmee te leren leven. Een vierdaagse hoofdpijncursus bracht eindelijk uitkomst. “Toen is bij mij het besef gekomen: ik moet ‘t leren accepteren. Daarvoor was ik alleen maar bezig met: mijn leven is dít en die hoofdpijn moet wég. En nu denk ik: het is een deel van mij, ik heb mijn leven eromheen gebouwd.”